Break away from everybody

  A n t h o n y  K e n n e t h

| Socjopatia | 

| Sadyzm |

| Piromania |

Antyspołeczne zaburzenie osobowości. Wspaniałe i jakże mądre określenie jednostki przejawiającej brak przystosowania do życia w społeczeństwie. Nieprzestrzeganie form etycznych, zupełny brak sumienia czy empatii. Znikome kontakty międzyludzkie. Człowiek, który nie reaguje na miłość, czułość czy troskę.

Tony Kenneth urodził się 14 grudnia roku 1994 w Londynie całkiem nieświadomy życia, jakie napisał dla niego los. Przez kilka, może kilkanaście błogich lat ludzie żyjący w jego najbliższym otoczeniu nie mieli świadomości tego, co dzieje się w jego głowie. Zaczęło się od nocnych koszmarów wypełnionych obdartymi ze skóry kośćmi czy tryskającą krwią, lecz wizje nie wzbudzały w chłopcu strachu, a fascynację. Skłonności do sadyzmu odkrył u siebie równie wcześnie, gdy z uśmiechem na dziecięcej twarzy rozpruwał znalezionego na chodniku rannego wcześniej kosa. Anthony uwielbia ptaki.

Do tej pory nikt nie wie, czy chłopak tak dobrze ukrywał swoją tajemnicę, czy zaślepiona pogonią za pieniędzmi rodzina po prostu starała się niedostrzegać nienaturalnych zachowań chłopca, wmawiacjąc sobie, że jest nieśmiały.  Pierwsza reakcja z ich strony pojawiła się dopiero wtedy, gdy dziesiecioletni wówczas chłopiec z uciechą podpalił kurnik należący babci będąc u niej na wakacjach. Później był po prostu ostrożniejszy.

Socjopatia pojawiła się później, gdy dorósł na tyle, by można było ją stwierdzić.

Nie warto opisywać jego życia w szkole, można zaznaczyć tylko, że mimo wysokiej inteligencji, jego oceny zdawały się być przeciętne, co zresztą jest typową cechą socjopaty.

Całkiem wysoki ciemnowłosy chłopak o spojrzeniu ciemnoniebieskich oczu nie wydaje się mieć problemy. Elokwentny, czasem nawet szarmancki stara się mimo wszystko przystawać do norm społeczeństwa, określając sobie żelazne zasady zachowywania się, niestety tylko i wyłącznie jemu znane. Jest dobrym aktorem, potrafiącym dobrze dobierać słowa. Jako socjopata, ma skłonności do wykorzystywania ludzi, bo najzwyczajniej w świecie nie przejmuje się ich emocjami. To samo tyczy się mówienia w twarz tego, co o nich myśli. Często po prostu nie zdaje sobie z tego sprawy, choć przez siedemnaście lat swojego życia zdołał się już trochę wyćwiczyć w tym, co można a czego nie.

Nie wiesz co dzieje się w jego głowie. Tam, odbywa się niekończąca się walka miedzy tym co powinien, a tym co podpowiadają mu jego myśli. Wbrew jego woli, w jego podświadomości pojawiają się wizje zabitych jego rękami ludzi (przykładów, ze względów etycznych nie będę przytaczać). Im bardziej brutalnie, tym większą roskosz i satysfakcję w nim budzą.

Uwielbia ogień, to zjawisko fascynuje go w każdym calu. Często można go spotkać na paleniu papierosów oraz spalaniu wszystkiego co nawinie mu się pod ręce. Obie te czynności są niestety mocno ograniczone przez przebywanie w szpitalu.

Nikogo, poza zwięrzętami jeszcze nie skrzywdził, jednak obawiam się, że to tylko kwestia czasu.

"95% procent seryjnych morderców w dzieciństwie unikało ludzi, podpalało i dręczyło zwierzęta, ale to przecież nie oznacza, że każde pokręcone dziecko wyrasta na zabójcę, prawda?"

***

Witam :)

Cytat na końcu pochodzi z książki "Nie jestem seryjnym mordercą", a ten w tytule z piosenki "Break"  - Three Days Grace.

No. To zaczynamy zabawę z Tony'm!

Powoli, powoli wracam z urlopu, choć formalnie kończy się dopiero 3 września, a to wszystko za sprawą
złapania internetu :D Tak więc za zaniedbane wątki przepraszam i stopniowo na nie odpisuje i muszę przyznać, że na razie jakoś to idzie, bo prawie wszystkie komentarze mam już zaczęte