INFORMACJE
Witam serdecznie w Szpitalu dla Chorych Nerwowo i Psychicznie, który został przeniesiony:
Kevin Daniels - relacje
- Lubię go. Fabian jak nikt inny, potrafi poprawić mi humor i chyba dlatego tak przypadł mi do gustu. Jest ode mnie młodszy, ale troszczy się o mnie bardziej, niż mógłbym sobie tego życzyć. Czasem wystarczy tylko, że pojawi się i powie coś głupiego i już jest ze mną trochę lepiej. W jego towarzystwie czuję się wyjątkowy, bo widzę, że nie wszystkich w szpitalu traktuje tak, jak mnie. Jednak i jego dopadają czasami gorsze chwile, przez co ląduje w izolatce, a ja chcąc mu się jakoś odwdzięczyć za okazywaną mi sympatię, siadam pod drzwiami i nasłuchuję, kiedy wreszcie się uspokoi. Gdy jest już wszystko w porządku, wtedy uciekam bo chyba wolę, żeby o tym nie wiedział.
- Nie wiem, czy chcę o nim teraz cokolwiek powiedzieć... On tak nagle pojawił się tutaj, do tego dostał pokój obok mojego. Nie znoszę tego uczucia, kiedy wszystkie wspomnienia nagle zalewają moją głowę, a tak się dzieje za każdym razem, kiedy spojrzę w te jego cholerne, złote oczy. Chciałbym, żeby tutaj wszystko między nami wyglądało inaczej, niż w Sheffield. Nie chcę znowu być na drugim miejscu... Cholera, nie powinienem tak myśleć, tym bardziej nie po tej tragedii, jaką musiał przeżyć, a ja zamiast starać się pomóc mu wyjść na prostą, stchórzyłem i znalazłem się tutaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz